protector
05ofciragi
Herkes beni Tamriel delisi, TES manyağı olarak bilir ama ömrümü çürüten başka bir oyun daha var. Sadece metinler halindeyken bile aylarımı-yıllarımı çöpe atan, dönem futbolcularının forma numaralarından, medeni durumlarına kadar her şeylerini ezberlememe yok açan bir oyun.
O durum bölümünde “Balıkları beslemeyi unutma!”, “Gün ışığına çık!” denilene kadar rahat etmediğim bir futbol maceram var. Türün sevdalıları için efsane olan CM 3’ten beri dinmeyen bir açlıkla oynadığım ve hep mükemmeliyeti aradığım bir oyun serisi var.
FM 2005 çıkacağı zamanki heyecanı hatırlıyorum ve kendi kendime gülüyorum. Merak etmeyin o zaman da vardı, benim oyunum senin oyununu döver kapışması. Bu sefer durum biraz farklıydı. Biz FM’yi bekleyenler olarak bütün lise arkadaşlarımıza, aslında yeni çıkacak oyunun CM’nin devamı olduğunu, ekibin toptan firmadan ayrıldığını anlatmaya çalışıyorduk.
Ha keza CM’nin o dönem rakip olarak ortaya sürdüğü garip yapımda iki tane “Tuncay Sanli” olduğu görülünce ne kadar haklı olduğumuz ortaya çıkıyordu ve FM gönüllerin fatihi oluyordu.
Aslında bugün bile CM ile serüvenlerine başlayan bu adamları takdir etmemek zor iş. Sırf Football Manager serisi 10 yıl sürmüş. 10 yıl belli bir çizgiyi tutturabilmek ve hep en iyi olabilmek cidden inanılmaz. Sezonluk oyunların bu 10 yıl içinde ne kadar değişken olduğunu düşündüğümüzde ne demek istediğimi daha rahat anlayacaksınız.
Bunca yıl içerisinde öyle şeyler yapmışım ki bugün bile süper oyun anıları olarak, hala hatırlıyorum. 2007 yılında, son maçta Bursaspor’u şampiyon yapmıştım mesela. Tabi birkaç sene sonra olsaydı bu olay, İlluminati diye taşlanırdım orası ayrı. Oradan Beşiktaş’a, büyük başarıların ardından da Liverpool’a geçmiştim. Toplamda 24 sezon boyunca oyunu oynamıştım. Şimdi düşünüyorum da bildiğiniz “manyakmışım!”. FM 2010 döneminde Pendik’i diplerden alıp, Avrupa’nın zirvesine oturtmak ise ayrı bir sapkınlıktı. FM anılar bırakan, cidden bazı anlarıyla efsane olan bir oyun.
89. Dakika, serbest vuruş. Şampiyonlar Ligi finali oynanıyor. Pendikspor’un rakibi Lyon. Topun başında psikopat İngiliz forvetim var. Golü atıyor ve Pendikspor Şampiyonlar Ligi Şampiyon’u oluyor.
Pendik bir yana, böyle anıları olan öyle çok oyuncu var ki. Üniversite’deki ev arkadaşım için yaptırdıkları Canbolat Arena’yı hala kıskanırım. Ben Pendik’i nerelere getirdim 15 bin kişilik cacıktan stat yaptılar, adama kendi isminde Arena.
Neyse… Artık günümüze, yeni FM’ye gelelim yoksa siz okurlarla hep beraber anılarımızı anlatmaya başlayacağız. Gözyaşları sel olacak filan…
O durum bölümünde “Balıkları beslemeyi unutma!”, “Gün ışığına çık!” denilene kadar rahat etmediğim bir futbol maceram var. Türün sevdalıları için efsane olan CM 3’ten beri dinmeyen bir açlıkla oynadığım ve hep mükemmeliyeti aradığım bir oyun serisi var.
FM 2005 çıkacağı zamanki heyecanı hatırlıyorum ve kendi kendime gülüyorum. Merak etmeyin o zaman da vardı, benim oyunum senin oyununu döver kapışması. Bu sefer durum biraz farklıydı. Biz FM’yi bekleyenler olarak bütün lise arkadaşlarımıza, aslında yeni çıkacak oyunun CM’nin devamı olduğunu, ekibin toptan firmadan ayrıldığını anlatmaya çalışıyorduk.
Ha keza CM’nin o dönem rakip olarak ortaya sürdüğü garip yapımda iki tane “Tuncay Sanli” olduğu görülünce ne kadar haklı olduğumuz ortaya çıkıyordu ve FM gönüllerin fatihi oluyordu.
Aslında bugün bile CM ile serüvenlerine başlayan bu adamları takdir etmemek zor iş. Sırf Football Manager serisi 10 yıl sürmüş. 10 yıl belli bir çizgiyi tutturabilmek ve hep en iyi olabilmek cidden inanılmaz. Sezonluk oyunların bu 10 yıl içinde ne kadar değişken olduğunu düşündüğümüzde ne demek istediğimi daha rahat anlayacaksınız.
Bunca yıl içerisinde öyle şeyler yapmışım ki bugün bile süper oyun anıları olarak, hala hatırlıyorum. 2007 yılında, son maçta Bursaspor’u şampiyon yapmıştım mesela. Tabi birkaç sene sonra olsaydı bu olay, İlluminati diye taşlanırdım orası ayrı. Oradan Beşiktaş’a, büyük başarıların ardından da Liverpool’a geçmiştim. Toplamda 24 sezon boyunca oyunu oynamıştım. Şimdi düşünüyorum da bildiğiniz “manyakmışım!”. FM 2010 döneminde Pendik’i diplerden alıp, Avrupa’nın zirvesine oturtmak ise ayrı bir sapkınlıktı. FM anılar bırakan, cidden bazı anlarıyla efsane olan bir oyun.
89. Dakika, serbest vuruş. Şampiyonlar Ligi finali oynanıyor. Pendikspor’un rakibi Lyon. Topun başında psikopat İngiliz forvetim var. Golü atıyor ve Pendikspor Şampiyonlar Ligi Şampiyon’u oluyor.
Pendik bir yana, böyle anıları olan öyle çok oyuncu var ki. Üniversite’deki ev arkadaşım için yaptırdıkları Canbolat Arena’yı hala kıskanırım. Ben Pendik’i nerelere getirdim 15 bin kişilik cacıktan stat yaptılar, adama kendi isminde Arena.
Neyse… Artık günümüze, yeni FM’ye gelelim yoksa siz okurlarla hep beraber anılarımızı anlatmaya başlayacağız. Gözyaşları sel olacak filan…