Sorunlu
04ofeditoru
| This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768. |
|
| This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768. |
|
| This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768. |
Korku maratonunun yavaşladığı bu dönemlerde, öncesinde birçok karın doyurmuş yapımdan sonra canımız nasıl bir şey çekerdi? Eğer Daylight'ın yapımcı günlüklerini takip edip, fragmanlarını izlediyseniz Zombie Studios'un geliştirdiği Daylight büyük ihtimalle sizin için de bu soruya sağlam bir yanıt olmuştur. Peki çıkışından sonra Daylight bünyesine hangi baharatlardan serpmiş, gelin beraber bakalım.
"Korkutuyorsak modern olacak."
Daylight çok yaratıcı gibi görünmeyen, ancak korku ve gerilim sınıfına ayak uyduran bir hikaye kurgusuyla karşımıza çıkıyor. Kapkaranlık ve kasvetli bir hastanede gözlerimizi açıyor, oyunun bize izin verdiği kadarıyla bu yerde neler yaşandığına dair belgeler toplamaya başlıyoruz. Oyun boyunca hikayenin çok etkileyici bir yanını görmedim, zaten yapımcı ekibin buna odaklandığını da zannetmiyorum. Daylight daha çok gerilim atmosferi üzerine yoğunlaşmış, hikaye ve diğer etmenleri geri planda bırakmış.
Sarah adında bayan bir karakteri yönettiğimiz Daylight'ta, uzun süredir korku oyunlarında görmediğimiz harita sistemi eşliğinde karanlık köşelerde ipucu arıyoruz. Haritayı gösteren, karanlık yolculuğumuzda fener görevi de gören tabletimiz oyun boyunca bize eşlik eden birkaç 'şey'den biri. Gelin görün ki ne kadar modern düşünülmüş olsa da tabletin görüntüsü ve sanıldığının aksine bize harita konusunda pek yardımcı olmayışı bana oyun boyunca büyük rahatsızlık verdi.
"Koridorlar akıllı da..."
Savunmasız bir ortam ve karanlığın tek arkadaşınız olması dışında Daylight'ın aktif koridor sistemi oyunu daha bir bulmacalı hale getiriyor. Bahsettiğim sistem, siz oyunu her açtığınızda veya öldüğünüzde yenilenen odalar ve koridorlar oluyor. Yani aradığınız nesneler hiçbir zaman belirli bir yerde denemez, her yeni oturumda değişiyorlar. Maalesef oyunun bu bulmaca sistemi de işi tam kapatamamış. İpuçları ve koridorlar yer değiştirse de yapmanız gereken tek şey verilen miktarda ipucu toplayıp anahtar odasını bulmak, daha sonra da bölümdeki mühürü açıp bir sonraki bölüme geçiyoruz. Tüm oyunun bu şekilde ilerlemesi işin heyecanını azaltabiliyor.
Daylight Unreal Engine 4'ü kullanan ilk oyun olmasına rağmen çevresel detaylar ve mekanikler açısından önceki yapımların birçoğunun gerisinde kalmış ve bu korku oyunu olmasına rağmen oyuncuyu rahatsız eder derecede. Neden diyecek olursanız en basitinden korku oyunlarında gerilim beklediğimizi düşünelim; gerileyim derken birden kare kare gözünüze gelen duvar boyaları veya etkileşime geçeceğiniz bir nesne üzerine karakterin animasyonları işin tüm havasını kaçırıyor.
"Kırmızı fişekler yardımcımız olsun."
Çoğumuz kabul ederiz ki korku oyunlarının tutunduğu en büyük etmen atmosferdir. Daylight da bu ilkeden şaşmayarak birçok öğeyi arka planda bırakarak atmosfere yoğunlaşmış demiştim; eğer kendinizi kaptırırsanız Daylight size istediğinizi verecek. Karakterin etrafınızda olan şeylere yorum yapışı, topladığınız nesneleri inceleyişi atmosferi sağlam ses efektleri ve oturaklı müzikler ile tamamlıyor.
Kısacası Daylight ile gerilmek mümkün, evet! Ancak umut edin ki şansınız yaver gitsin ve aradığınız belgeler birer birer yolunuzda karşınıza çıksın. Diğer türlü oyunda kendinizi bir labirentte koşturan fare olarak bulabilirsiniz. Üstelik dediğim gibi hedefi sürekli aynı olan bulmacalar, laf kalabalığı dışında pek de tüyler ürpertici şeyler söylemeyen ipuçları ve bir süre sonra yanmaya hazır bekleyen cadılarla birlikte.
Gerilirken aynı zamanda ilginizi kaybedebiliyorsanız bir sorun vardır. Daylight maalesef korku oyunlarının sürükleyici özelliğinin dışında gelişen basit koordinasyonlarla sizi karanlığa davet ediyor.